در ستایش زنجموره....

گفتم میدونم از من بدش میاد

گفت اینطوری نگو دلم میلرزه فقط فکر میکنه آدم مذهبی هستی

گفتم خب مذهبی ام.حالا که چه ؟ برم به این جرم تو کوره های آدم سوزی بسوزم...

من به عقاید همه احترام گذاشتم و میذارم...

اما خب ظاهرا روشنفکران از اونور بوم دارن میفتند و انتقام فشارهای دینی رو از خداباوران میگیرند...

سبیه سوپهایی که مادر ممل تو کارتن دختر مهربان که یادم نیست اسمش چی بود تو اون دیگ کوچیک درست می کرد

هویج سیب زمینی گوجه سبزی سوپ ، 

نخودفرنگی ، کرفس، قارچ کدو و پیاز سرخ شده و رب

همه درسته 

بعد پوره شون کردم

معلوم نیست چه مزه ای گرفته 

نفهمیدم چی خوردم :))

پرداخت کنم و قال قضیه کنده شه...

ته دلم روشن ه...

شاید همه چیز باهم درست شد...

دوباره پول جمع میکنم...دلم روشن ه...

امیدوارم ختم به خیر شه...

مضطربی

اوضاع قابل کنترلت نیست

و..و...و...

اما این رو بدون اینها آخر خط زندگی نیستند

ارزش اذیت شدن ندارند 

ازخودت لطفا دست بردار...

بذار همه چیز آروم آروم اتفاق بیفته...

فکر نکن ازینجا به بعد...فکرهات رو قبلا کردی...

بیرونی هام به به چه چه یا حسادت دارند...

کسی نمیفهمه چه گندآبی داخلش...

ریخت و پاشی خونه و کثیفی ش

بخصوص سرویس و حمام باید از تمیزی برق بزنند...

وسواسی ارث هردو مادربزرگمون ه که بماهم رسیده‌..

متأسفانه...

باید فردا ی وقتی بذارم برای نظافت...

وگرنه نمیتونم ی کلمه درس بخونم...

داستانی داریم ها...بشین درست رو بخون دیگه...

می نویسه چطور ؟..

اما امروز پیام داد  و حالم رو پرسید و عذرخواهی که ببخش سراغت رو نگرفتم سرم شلوغ ه...

جواب ندادم.حوصله نداشتم...

اما اشکالی نداره فاطمه...

من درک می کنم...

خوش باشی هرجا که هستی دوست جان...

مطمئن باش که در دوستی و هرچیزی شبه اون بی توقع ه بی توقعم...

انگار بعد از کسوف ماه روشنتر شده...

خوابم نمیبره...

با اینکه خیلی خسته ام...

چندوقت ه تو کوچه ها میگردم دنبال سهراب...

نیست انگار...

صبح هم خواب موندم...

امشب ساعت ۸ باید برم اونجا...

یادم نره خوبه...

پی دی اف اصلاحی پروپوزال رو هم برای دکتر ارسال کردم

خب...حداقل ی ساعتی کتاب بخونم بعد آماده شم برم...

دیکتاتورها و سینما 

بیژن اشتری

نشر دنیای تصویر

فصل اول ؛ لنین...

این کتاب ه مثل قرص خواب بود...

دل شوره اذیتم میکنه

باید رفتنی دوتا نوافن بندازم و برم...

چهارتومنم تا اول شهریور

حدودا هفت میلیون...

هشتصد تومن از این ور

تا اونجا هم حالا بگو دو تومن

بشه دو و هشتصد

کلا نه و هشتصد...

نه میلیون و هشتصد هزار تومن ؟

آره دیگه همین حدودهاست...

فکر نکنم اشتباه کرده باشم...

زیاده...

نه و هشتصد...

خیلی زیاده...

نمی تونم درکش کنم...نه و هشتصد...

ی بلوز سفید توری و دامن مشکی کوتاه با ی جوراب سفید ساق کوتاه تنم کردن

سمت راست نیمرخ بابا مامان توی عکس ه که از ذوق من ذوق کردند و باتمام وجود لبخند زدن...

انکار تمام شادی دنیا تو وجود من بوده...

نمیدونم چرا با دیدن بابا مامان و‌جوونی شون از خودم متنفر شدم...

حتی چیزهایی که قبلا بدم نمیومد...

مثل چت کردن با ی غریبه...

یا مذدم ی چیزیشون ه یا من نمی فهممشون...

خوابم نمی بره...

میخوام طلوع خورشید رو ببینم‌...